Λαμβάνοντας υπόψη τα παραθέματα και τις ιστορικές σας γνώσεις να διερευνήσετε τις αιτίες της καθυστέρησης στην ανάπτυξη του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα το 19ο αι.
Η πορεία της ελληνικής κοινωνίας κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα δεν επέτρεψε να δημιουργηθούν εκείνες οι διεργασίες που θα οδηγούσαν τη χώρα σ’ ένα στάδιο ανάπτυξης ανάλογο προς εκείνο των εκβιομηχανισμένων καπιταλιστικών χωρών της Δ. Ευρώπης. Η Ελλάδα παρέμενε χώρα αγροτική με διογκωμένο τον τριτογενή τομέα της οικονομίας (παροχή υπηρεσιών, εμπόριο, πιστοδοτικές υπηρεσίες) και με έναν τεράστιο κρατικό μηχανισμό. Μέχρι το 1880 δεν είχε γίνει καμιά σχεδόν προσπάθεια για ανάπτυξη του δευτερογενούς τομέα (βιομηχανία).
(Ιστορία Νεότερη και Σύγχρονη, Γ΄ Λυκείου)
«Η εργατική τάξη, η οποία θα έδινε και το μέτρο των ταξικών αντιθέσεων στα αστικά κέντρα βρισκόταν σε νηπιακή κατάσταση στην πρώτη δεκαετία του αιώνα μας, χωρίς κοινωνικά δικαιώματα και νομική περιχαράκωση. Το σπουδαιότερο θεμέλιο για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων της, η συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων, είχε μια υποτυπώδη διάρθρωση σωματειακής- συντεχνιακής μορφής και της έλειπε η δυνατότητα να οργανώσει και να καθοδηγήσει ταξικούς αγώνες. Για να σχηματίσει κανείς μια ιδέα της ασύδοτης εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης αρκεί να σημειωθεί πως η Κυριακή αργία και το οκτάωρο καθιερώθηκαν νομοθετικά από την πολιτεία μόλις το 1911».
(Βουρνάς, Ιστορία της Νεώτερης και Σύγχρονης Ελλάδος, Αθήνα 2003)
Οι Έλληνες σοσιαλιστές, μετά τις αναπάντεχα ραγδαίες επιτυχίες των βαλκανικών συμμάχων, είχαν υποκύψει εύκολα, ως προς τα ζητήματα των εθνικών διεκδικήσεων, στο κύμα του σωβινισμού που επικρατούσε από άκρη σε άκρη στη χώρα. Εκτός από την έλλειψη ενότητας και την περιορισμένη λαϊκή απήχηση, το σοσιαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα πριν, κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά τους βαλκανικούς πολέμους επηρεάστηκε δυσμενώς από τη δημοτικότητα του Βενιζέλου (που είχε τη μεγάλη πλειοψηφία των εργατικών δυνάμεων στο πλευρό του λόγω της μεταρρυθμιστικής του πολιτικής) και από τις στρατιωτικές νίκες και την εντυπωσιακή επέκταση της χώρας, που είχαν απορροφήσει τις προσπάθειες και τη φαντασία του ελληνικού λαού.
[Πετρίδης Π., Ξενική εξάρτηση και εθνική πολιτική 1910 -1918]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου