6.Η ελληνική οικονομία κατά την περίοδο του μεσοπολέμου

1. Σχεδιάγραμμα
2. Παρουσίαση


Από τις πηγές

 « Με την προσάρτηση εδαφών ή την ανταλλαγή πληθυσμών, όλες σχεδόν οι βαλκανικές χώρες απέκτησαν μεγαλύτερη εθνική ομοιογένεια μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Άμεση συνέπεια των πληθυσμιακών ανακατατάξεων ήταν και η διανομή της μεγάλης γαιοκτησίας, μέτρο που εξασφάλιζε παντού στους ακτήμονες αγρότες ένα ελάχιστο μέσο επιβιώσεως, αλλά και την εκπλήρωση μιας παλιάς διεκδικήσεως, την ιδιοκτησία της γης που καλλιεργούσαν. Στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία ο αναδασμός ερχόταν να καλύψει την πιεστική ανάγκη της αποκαταστάσεως των προσφύγων…»

«…Οι αλλεπάλληλες κρίσεις του διεθνούς συστήματος κατά τα έτη 1920 – 22, 1924, 1927, 1929 επέδρασαν πάνω στην ελληνική οικονομία κατά τρόπο διαρκή και σωρευτικό. Η στροφή της Ελλάδος προς την οικονομική αυτάρκεια και την εθνικο – οικονομική ολοκλήρωση θα κινδύνευε να καταλήξει σε ένα στείρο συντηρητικό απομονωτισμό και στο τέλμα της παραδοσιακής στασιμότητας, αν δεν είχαν ήδη διασφαλιστεί ορισμένες βασικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη, όπως η συσπείρωση του συνόλου των Ελλήνων μέσα στα πλαίσια του αυτού κράτους, η αγροτική μεταρρύθμιση και τα πρώτα βήματα για μια σύγχονη εκβιομηχάνιση» .

… Με την άφιξη των προσφύγων και την εγκατάσταση ενός μεγάλου μέρους από αυτούς στην περιφέρεια των ελληνικών πόλεων, αρχίζει ουσιαστικά η περίοδος της έντονης αστικοποίησης. Στη διόγκωση των αστικών κέντρων συνέβαλε και ο τρόπος ανάπτυξης της βιομηχανίας. Οι βιομηχανικές μονάδες αναπτύχθηκαν κυρίως γύρω από την Αθήνα, τον Πειραιά και τη Θεσσαλονίκη, όπου έβρισκαν εύκολα φθηνό εργατικό δυναμικό.

(ΙΕΕ)